Ωστόσο, το μπλε καβούρι δεν είναι το μόνο χωροκατακτητικό είδος που έχει εγκατασταθεί στη Μεσόγειο.
Ο λαγοκέφαλος (Siganus rivulatus και Siganus luridus), ένας άλλος εισβολέας, καταβροχθίζει τη βλάστηση που παρέχει βιότοπο στα ενδημικά είδη, μειώνοντας την κάλυψη της ενδημικής βλάστησης έως και 65% στην Ελλάδα και τη Τουρκία.
«Δεδομένου ότι οι λαγοκέφαλοι είναι τροπικά είδη που περιορίζονται γενικά σε θερμά νερά, πιστεύουμε ότι η εξάπλωσή τους συνδέεται με τηναύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών», είπε η Αντριάνα Βέργκες, ερευνήτρια κλιματικής αλλαγής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σίδνεϊ και συγγραφέας της έρευνας.
«Στη μελέτη μας, διαπιστώσαμε ότι μεγάλοι πληθυσμοί λαγοκέφαλων περιορίζονται στα θερμότερα ανατολικά τμήματα της Μεσογείου».
Ένα άλλο χωροκατακτητικό είδος που έχει εμφανιστεί στη Μεσόγειο προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία. Το λιονταρόψαρο (Pterois miles) που θεωρείται το πιο επιζήμιο χωροκατακτητικό είδος, είναι εξαιρετικά επιθετικό και διαθέτει άγρια δηλητηριώδη αγκάθια. Αφού εγκαταστάθηκε στις νότιες και ανατολικές περιοχές της Μεσογείου, τώρα κατευθύνεται δυτικά και βόρεια προς το Αιγαίο και το Ιόνιο Πέλαγος.
Το λιονταρόψαρο τρώει μεγάλες ποσότητες μικρών ιθαγενών ψαριών και καρκινοειδών και το στομάχι του μπορεί να επεκταθεί έως και 30 φορές τον αρχικό του όγκο για να τα φιλοξενήσει.
Οι εμπειρίες από άλλα μέρη του κόσμου δείχνουν πόση ζημιά μπορεί να προκαλέσει: στις Μπαχάμες, ήταν υπεύθυνο για τη μείωση της βιομάζας των θηραμάτων της κατά 65% σε μόλις δύο χρόνια. Στις Γαλλικές Δυτικές Ινδίες, το κόστος αυτής της εισβολής εκτιμάται σε περισσότερα από 10 εκατ. ευρώ ετησίως, λόγω των ζημιών στην αλιεία και την τουριστική βιομηχανία.
«Τις τελευταίες δεκαετίες, υπήρξε μια έκρηξη στον αριθμό των ξενικών ειδών που εγκαθίστανται σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου, με καταστροφικές συνέπειες για την τοπική βιοποικιλότητα – η αλληλεπίδραση με τις νέες αφίξεις διαταράσσει πλήρως τα σταθερά οικοσυστήματα», έγραψαν οι συντάκτες της έκθεσης της WWF.
