Την άποψη ότι οι εξελίξεις στην Ουκρανία θα έχουν αντίκτυπο στο διπλωματικό και ενεργειακό πεδίο της Ανατολικής Μεσογείου, προβάλλουν νέες ισραηλινές αναλύσεις, που δημοσιεύονται στον Τύπο της γειτονικής χώρας. Οι Ισραηλινοί αρθρογράφοι προβάλλουν την άποψη ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η αντίδραση της Δύσης στη ρωσική επιθετικότητα σπρώχνουν ολόκληρη την περιοχή προς νέες αναζητήσεις. Στα πλαίσια αυτής της προσέγγισης, οι ισραηλινές αναλύσεις αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην τουρκο-ισραηλινή επαναπροσέγγιση, την οποία προσεγγίζουν με επιφυλακτικότητα.
«Σε Ασία, Αφρική, αραβικό κόσμο (επικρατεί η άποψη) ότι η Ευρώπη οδηγείται σε καταστροφή και καταρρέει η ίδια η διεθνής τάξη», προειδοποιεί η Radha Stirling, σε άρθρο γνώμης με τίτλο «Μεγάλο τμήμα της διεθνούς κοινότητας τηρεί ορθώς αμφίσημη στάση απέναντι στον πόλεμο της Ουκρανίας», το οποίο δημοσιεύτηκε στις 14 Μαρτίου, στην αγγλόφωνη ισραηλινή εφημερίδα «The Times of Israel».
Η κ. Stirling, η οποία προειδοποιεί ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα στο διεθνές σκηνικό και συνεπώς στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή, προειδοποιεί ότι «(πολλές χώρες της περιοχής) εστιάζουν στις ρωσικές κυρώσεις και τον αναπόφευκτο καταστροφικό αντίκτυπό τους στην Ευρώπη. Γίνεται λόγος για αναστήλωση του Αδέσμευτου Κινήματος του Ψυχρού Πολέμου, με χώρες από τον Κόλπο μέχρι την Άπω Ανατολή να εστιάζουν σε νέες οικονομικές και πολιτικές συμμαχίες ελλείψει δυτικής ηγεμονίας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μοιάζει με μια κρίσιμη στιγμή για πολλούς στον παγκόσμιο Νότο που αισθάνονται περισσότερο από ποτέ ότι πρέπει να επιλέξουν προσεκτικά τους φίλους τους».
Η Τουρκία μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία
Σύμφωνα με τον Louis Fisherman, Ισραήλ και Τουρκία είναι χώρες της Ανατολικής Μεσογείου που βρίσκονται ενώπιον κρίσιμων αποφάσεων, στις οποίες αναφέρεται η κ. Stirling. Στο άρθρο γνώμης με τίτλο «Τουρκία και Ισραήλ: Πρόκειται για ένα νέο ξεκίνημα;», το οποίο δημοσιεύτηκε στην αγγλική έκδοση της ισραηλινής εφημερίδας «Haaretz» στις 14 Μαρτίου, ο αρθρογράφος κ.Fisherman τονίζει ότι η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν, λαμβάνοντας υπόψη της τις τελευταίες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στο ευρύτερο πλαίσιο της διεθνούς πολιτικής σκηνής «επιλέγει ρεαλιστική στάση. Πραγματοποιεί νέα στροφή προς το Ισραήλ, και επαναστροφή στην περιφερειακή πολιτική της Τουρκίας».
Ο αρθρογράφος συνδέει την αλλαγή στάσης της Άγκυρας στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής τόσο με την δύσκολη οικονομική και διπλωματική συγκυρία που αντιμετωπίζει η Τουρκία όσο και με τις εξελίξεις που πυροδοτεί στο διεθνές σκηνικό η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. «Καθώς η Ουκρανία βυθίζεται όλο και περισσότερο σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο, τόσο το Ισραήλ όσο και η Τουρκία θα πρέπει να λάβουν μερικές πολύ μεγάλες αποφάσεις. (Υπό την σκιά αυτών των αποφάσεων) Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ύστερα από τη δεκαετία του 1990, για πρώτη φορά, το Ισραήλ και η Τουρκία έρχονται πολύ κοντά».
Στο επίκεντρο των νέων εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο τοποθετεί τον πόλεμο στην Ουκρανία και ένας άλλος αρθρογράφος της «Haaretz», ο Zvi Barel σε άρθρο με τίτλο «Θα μπορούσε ο πόλεμος της Ουκρανίας να τερματίσει την εξάρτηση της Τουρκίας από το ρωσικό φυσικό αέριο;» που δημοσιεύτηκε στις 13 Μαρτίου. «Η απειλή των ΗΠΑ (για νέες κυρώσεις στην Ρωσία) καθιστά σαφές στην Τουρκία ότι και αυτή, όχι μόνο η Ευρώπη, πρέπει να αναζητήσει εναλλακτικές λύσεις για να μειώσει την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο», τονίζει ο αρθρογράφος.
Η επιφυλακτική στάση των Ισραηλινών αναλυτών
Μπορεί η αναστάτωση στο διεθνές σκηνικό να φέρνουν κοντά το Τελ Αβίβ με την Άγκυρα, ωστόσο, σύμφωνα με τον Fisherman, αυτή η εξέλιξη δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε πρόωρα συμπεράσματα. «Η Τουρκία μπορεί να απογοητευτεί όταν ανακαλύψει ότι ενώ το Ισραήλ ενδιαφέρεται για την ενίσχυση των διμερών οικονομικών σχέσεων, δεν θα σπεύσει να υπογράψει μακροπρόθεσμες συμφωνίες για το φυσικό αέριο.
Το Ισραήλ φαίνεται επίσης, ότι θα συνεχίσει να προχωρά στην επέκταση των δεσμών του με την Κύπρο και την Ελλάδα, οι οποίοι μαζί με την Αίγυπτο, την Ιορδανία και τους Παλαιστινίους είναι μέλη του Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου», τονίζει ο αρθρογράφος, ο οποίος προσθέτει το εξής: «Το Ισραήλ και η Τουρκία πρέπει να ξεκινήσουν με θεμελιώδεις πράξεις, όπως η ανταλλαγή πρεσβευτών και μικρά βήματα προς ένα αμοιβαία επωφελές μέλλον, βασισμένο στον ρεαλισμό».
Ο κ. Barel συμφωνεί με τον κ. Fisherman ότι στην αναζήτηση της για νέες ενεργειακές πηγές, η Τουρκία θα μπορούσε να στρέψει τα βλέμματα της στην Ανατολική Μεσόγειο. Ωστόσο, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, μια τέτοιου είδους κίνηση, η οποία προϋποθέτει την βελτίωση των σχέσεων της Άγκυρας με τις χώρες της περιοχής, αν και «ορθή και αναμενόμενη, είναι γεμάτη με πολιτικές νάρκες», καθιστά σαφές ότι «ο δρόμος της Ευρώπης προς την απελευθέρωση από το ρωσικό φυσικό αέριο εξακολουθεί να είναι μακρύς, αλλά όχι αδύνατος. Στο αισιόδοξο σενάριο, ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να δημιουργήσει έναν νέο συνασπισμό Ευρώπης-Ανατολικής Μεσογείου που θα στηρίζεται στο φυσικό αέριο».
Πηγή:ΚΥΠΕ